ای دو عالم پرتوی از نور تو
مهد گردون خاکبوس کوی تو
شد کلیم جان مشتاقان حق
ای ولی حق روانه سوی تو
ای گل مینو عذار فاطمه(س)
از بقیع آید دمادم بوی تو
کعبه ما خاک دلجوی بقیع
جنت ما روضه مینوی تو
شد دوای درد بی درمان خلق
خاک پاک تربت دلجوی تو
ای فروغ چشم زین العابدین(ع)
بسته شد صید دلم بر موی تو
گوهر اشکم بدامان میجکد
هر زمان آید دل از پهلوی تو
ظلم بی حدکرد قلبت را کباب
زهر برده قوت از زانوی تو
آب شد شمع وجودت چونکه سوخت
آتش زهر ستم نیروی تو
قرنها بگذشته و مهدی(ع) هنوز
چشم تر دارد بیاد روی تو
ای وصی پنجم احمد(ع) بود
چشم امید ترابی سوی تو