نایِ سُبوحِ تو در نافله خواهند گرفت
یك بغل ماه از این قافله خواهند گرفت
وضعشان بد شده از چشمِ شما می بینند
چشمِ عباسِ تو با این گِله خواهند گرفت
به حریرِ تنِ زخمیِ تو ده اسب سوار
جشنِ پایانیِ این قائله خواهند گرفت
سخت سر گرمِ حسابند در آن روزِ كَذا
چقدر بابتِ هر سر صله خواهند گرفت
از سرِ پوشیه ی پاره نخواهند گذشت
دستِ ناموسِ تو در سلسله خواهند گرفت
سنگ های سرِ هر بام نشانی تو را
خوب بر نیزه از آن فاصله خواهند گرفت
خستگیِ سفرِ خواهرِ دلخونِ تو را
همه با كف زدن و هلهله خواهند گرفت

شاعر : علیرضا شریف