دل شده دیوانه ی روی فریبای نقی              شد منوّر قلب ما از نور سیمای نقی
بس که زیبا خلق کرده کِلک قدرت ، نقش او  دیده گیتی بود محو تماشای نقی
در درستی و صفا و پاکی و علم و عمل         کس نبیند در جهان ثانی و همتای نقی
نام او باشد علی و باب او باشد جواد           زین سبب گردیده دل مجنون و شیدای نقی
جدّ او باشد محمّد جده ی او فاطمه             چون بود نام علی نام دل آرای نقی
بعد باب تا جدارش از پی ترویج دین              مسند دین پروری گردیده مأوای نقی
از صفات پاک او گویم برایت شمه ای            تا شوی آگه ز علم و زهد و تقوای نقی
علم عالم را کلید و سرّ هستی را محیط       هست گفتار خدا گفتار شیوای نقی
بود دریای حقیقت ز آن سبب احکام پوچ       محو شد چون قطره یی در قعر دریای نقی
حق به قرآن می کند توصیف وصف او دگر      حاجتی نبود به وصف و مدح گویایی نقی
می کند ژولیده مدّاحی آل مصطفی
تا ببخشد جُرم او را ذات یکتای نقی

شاعر : محمد حسن فرحبخشیان - ژولیده نیشابوری