کیست وصیّ نبی آنکه ولّی خداست
کیست ولیّ خدا او علی مرتضاست
کیست وصیّ نبی بن عم و داماد او
علی که میلاد او در حرم کبریاست
کیست وصیّ نبی آنکه کنار نبی
نغمۀ وحیش به گوش در دل غار حراست
کیست وصیّ نبی لحم و دم مصطفی
علی که مدّاح او خواجۀ هر دو سراست
کیست وصیّ نبی نفس نفیس رسول
باب حسین و حسن شوهر خیر النّساست
کیست وصیّ نبی آنکه به میدان جنگ
تیغش مرحب فکن، دستش خیبر گشاست
کیست وصیّ نبی آنکه به حفظ رسول
سینه سپر در آُحد پیش هجوم بلاست
کیست وصیّ نبی آنکه کتاب خدا
سوره به سوره همه منقبتش را گواست
کیست وصیّ نبی آنکه مقامش فزون
بعد رسول خدا از همۀ انبیاست
کیست وصیّ نبی شیر خدا پشت حق
آنکه به تیغ کجش قامت دین گشت راست
علی که در قول و فعل دست و زبان حق است
علی که لحم و دمش لحم و دم مصطفاست
آنکه بجز وصف او هر چه بگویی غلط
آنکه به جز مدح او هر چه بخوانی خطاست
کیست وصیّ نبی آنکه به خُمّ غدیر
به آیۀ بلّغش خدا مدیحت سراست
به امر جان آفرینگفت رسول امین
الا الامؤمنین علی امام شماست
علی است فرقان و قدر علی است یاسین و نور
علی بود حا و میم علی همان طا و هاست
علی رکوع و سجود علی قیام و قعود
علی است تکبیر و حمد علی سلام و دعاست
علی ولّی قدیر علی بشیر النّذیر
علی علّی کبیر علی سراج الهداست
علی است آن جنگجو که در صف رزم او
بر لب روح القدس زمزمۀ لافتی است
علی است جان جهان علی است سرّ نهان
امامت او عیان به آیۀ انّماست
علی صفای صفا علی دعای دعا
علی حیات حیات علی بقای بقاست
علی است فصل الخطاب علی است علم الکتاب
خطاب را ابتدا کتاب را انتهاست
علی است بنیان حق علی است عنوان حق
علی است میزان حق علی به حق رهنماست
خدیو گردون خدم امام ثابت قدم
کریم صاحب کرم امیر صاحب لواست
زمان اگر بود بود علی امام زمان
جهان اگر هست باز علیش فرمان رواست
اگر کند او کرم نگین شاهی است کم
اگر کند او عطا ثنای او هل اتاست
عشق علی مشتعل در نفس اهل دل
ذکر علی متّصل بر لب اهل دعاست
سرود مدحش به لب فروغ حسنش به دل
برات مهرش به کف لوای حمدش به پاست
جدا شده از خدا جدا شده از کتاب
جدا شده از رسول هر که ز حیدر جداست
بدون مهر علی هر آنچه طاعت، هدر
سوای حبّ علی تمام ایمان هباست
بهشت بی او جحیم، جحیم با او بهشت
قضا به امرش قدر، قدر به حکمش قضاست
بهار مهر علی است قهر اگر آتش است
اسیر زهد علی است نفس اگر اژدهاست
گفتارش دلستان رفتارش دلنشین
رخسارش دلفروز دیدارش دلرباست
اگر به فرض محال بود خدا را شریک
می گفتم با همه علی شریک خداست
پناه بردم به هو، چگونه عبدی است او
که قامت بندگی به محضر او دوتاست
کلام هر چه دُراست به وصف او نادرست
سخن هر آنچه رسا به مدح او نارساست
من و ولای علی سرم فدای علی
که خاک پای علی به دیده ام توتیاست
علی به جانم شکیب علی به قلبم حبیب
علی به زخمم طبیب علی به دردم دواست
سلام بر دیده ای که جز علی را ندید
درود بر آن دلی که جز علی را نخواست
سیاه رویم ولی دلم بود منجلی
به دوستی علی مس وجودم طلاست
به یک رویم ولی دلم بود منجلی
به دوستی علی مس وجودم طلاست
به یک زبان چون توان سرود مدح علی
وجود «میثم» همه زبان مدح و ثناست

شاعر : استاد حاج غلامرضا سازگار