الــــــــــهی بهر قربانی بدر گاهت سر آوردم
نـــــه تنها سر برایت بلکه از سر بهتر آوردم
پـــــــــی ابقاء قَد قامت به ظهر روز عاشورا
بـــــــــــــــــــرای گفتن الله اکبر، اکبر آوردم
علی را در غدیر خم نبی بگرفت روی دست
ولی مــن روی دست خود علی اصغر آوردم
علـــــــــی انگشتر خود را به سائل داد اما من
بـــــــــــرای ساربان انگشت با انگشتر آوردم
پـــــــــــــــی آزادی نسل جوان از بند استعمار
بـــــــــرادر زاده ای چون قاسم فَرّخ فَر آوردم
بــــــــــــرای کشتن دونان بدشت کربلا یا رب
چــــــــــو عباس همایون فَرّ امیر لشکر آوردم
بــــــــــــــرای آنکه قرآنت نگردد پایمال خصم
بـــــــــــــــرای سُمّ مرکب ها خدایا پیکر آوردم
برای آنکه همدردی کنم بـــــــــــــا مادرم زهرا
برای خوردن سیلی سه ساله دختـــــــــر آوردم
اگر با کشتن من دین تو جــــــــــــاوید می گردد
برای خنجر شمر ستــــــــــــــمگر حنجر آوردم
بپاس حُرمت بـــــــــــــــــوسیدن لب های پیغمبر
لبانی تشنــــــــــــه یا رب بهر چوب خیزر آوردم
حسن را گر که از لخت جگر آکنده شد در طشتی
مــــــــــن اینک سر برای زینت طشت زر آوردم