غروب بی کسی ها سر نمی شد
به جز غم قسمت خواهر نمی شد
غم عالم اگر بر شانه اش بود
از این قامت کمانی تر نمی شد
×××
تمام دشت از غربت لبالب
نمانده سرپناهی در دل شب
کنار خیمه ای آتش گرفته
همه پروانه، همچون شمع زینب
×××
اگر چه غربتت بوده دمادم
اگر چه دیده ای غم های اعظم
ـ فدای عصمت زهرائی تو ـ
نشد یک نخ ولی از معجرت کم
شاعر : یوسف رحیمی
- پنج شنبه
- 2
- آبان
- 1392
- ساعت
- 4:52
- نوشته شده توسط
- یحیی
- شاعر:
-
یوسف رحیمی
محسن ملکی