همانکه خلق نموده تو را برای خودش
غزل سروده بدین وصف در رسای خودش
چه شاهکار عجیبی، چه آفریده مگر
که بوسه می زند او خود به دستهای خودش
تو را به جای محمد به تخت، نه اصلاً
تو را به تخت خلافت نشانده جای خودش
نماز خواندن تو ربّنای تو یعنی
خدا به گوش خودش بشنود صدای خودش
چنان درون تو دیدم تمام قد او را
به کفر هم برسم این گناه، پای خودش
خدا نوشتن و خواندن علی مبالغه نیست
که ایستاده غزل پای ادعای خودش
نگفته های زیادیست در غزل افسوس
رسیده سجده ما هم به انتهای خودش
به شهریار بگو تا دعا کند ما را
کند سفارش ما را به آن همای خودش

 __________________________________

@amirhoseinolfat

شاعر : امیر حسین الفت