ای نوای اهل عشق ، مصحفی به رحل عشق
حسین حسین یبن فاطمه
ای آبروی عالم ، مرثیه ی مُحرّم
حسین حسین یبن فاطمه
آقا ، منم عبد و تویی امیرم
آقا ، به غم عشق تو اسیرم
آقا ، اگه بگی بمیر میمیرم
حسین وای
******
ای حرم تو جنت ، نوکری تو عزت
مُشرّفم کن به کوی خود
درد من و میدونی ، این آخر زمونی
هدایتم کن به سوی خود
آقا ، جهل من و هدایت تو
آقا ، قلب من و ولایت تو
آقا ، چشم من و عنایت تو
حسین وای
******
ای فدایی قرآن ، بر همه ی مشتاقان
تو الگوی استقامتی
ای زیبایی مطلق ، در ره ِ رضای حق
فقط به فکر شهادتی
آقا ، تو که عزیز مصطفایی
گل ِ ، لاله ی گلشن ولایی
بگو ، از چه به روی نیزه هایی
حسین وای
******
غم مثه تو کی دیده ، با لبای خشکیده
سر تو از تن جدا شده
عرش ِ خدا خاک تو ، از چه سر ِ پاک تو
نشانده بر نیزه ها شده
حسین ، شیب الخضیبی یبن زهرا
حسین ، خد التّریبی یبن زهرا
حسین ، خیلی غریبی یبن زهرا
حسین وای
 

شاعر : حاج امیر عباسی