آخر چقدر خاک مرا زیر و رو کنند
روی نسیم رد مرا جست و جو کنند
تبدیل شد به خاک و گل و برگ جسم من
دل تنگ من شدند، بگو لاله بو کنند
اعضای من شده ست پراکنده در جهان
یک نقطه نیستم که مرا جست و جو کنند
« مادر، پدر... » چطور پس از این، خدای من!
با جای خالی پسر خویش خو کنند
باران رحمتند، می آیم به سویشان
تا با نگاه، عکس مرا شست و شو کنند
ما اقتدا به مادر سادات کرده ایم
مردان عشق، مرگ چنین آرزو کنند
با نام ما به نان رسیدند عده ای
روز حساب وای اگر رو به رو کنند

شاعر : سید محمد حسین ابوترابی