شاعر که گریه کرد غزل هم درست شد
چیزی شبیه خیمه و پرچم درست شد
اشکی چکید بر تن ماه از دو چشم عشق
زهرا گریست ، ماه محرم درست شد
زهرا که گریه کرد خدا هم، غم آفرید
از آن به بعد واژه ماتم درست شد
مثل رسولِ ترک ، دل پر خطای من
آمد درون هیئت و کم کم درست شد
آدم که گفت نام تو را گریه اش گرفت
پس کار و بار حضرت آدم درست شد ....
هر کس که گفت : دشمن خونی حیدرم
هر  بار واژه ی "به جهنم" درست شد
 

شاعر : جعفر ابوالفتحی