مجلس بیستم:
شام غریبان حضرت زهرا
شبی یاد تو را در خواب کردم
دلم را باز هم بی تاب کردم
ز بس دیر آمدی یاد تو را من
به لوح سینهی خود قاب کردم
آقا جان یابن الحسن امشب خیلی دل من برای شما تنگ شده! امشب شب غربت خاندان پیامبره، امشب شب غریبی علی و اولاد علیه، مگه میشه دختر پیمبر و تشییع جنازه مخفیانه تو دل شب! نمیدونم این مردم مدینه چه کار با حضرت زهرا کرده بودند که به علی وصیت کرده بود: علی جان منو شبونه غسل بده، شبونه کفن کن و شبونه به خاک بسپار.
یا صاحب الزمان! معذرت میخوام از شما ولی امشب باید روضهی شام غریبان رو بخونم:
غسل دهنده ی فاطمه (س)
معقل ابن عمر می گوید: به حضرت صادق (ع) . عرض کردم : چه کسی فاطمه را غسل داد : فرمود امیر المؤمنین من از فرمایش حضرت دلم گرفت : حضرت فرمود : گویا از شنیدن این جمله دلگیر شدی؟
عرض کردم : آری چنین شدم . فرمود : دیگر نشو ! او صدیقه است و جز صدیقه نباید کسی او را غسل دهد . مگر نمی دانی که مریم (س) را کسی جز عیسی (ع) غسل نداد  ؟
***
تکفین و تدفین فاطمه (س)
(پس از وفات فاطمه) چون شب در آمد ، حضرت علی (ع) او را غسل داد و در تابوت گذاشت و امام حسن را فرمود : که ابوذر را طلب کن ، چون ابوذر حاضر شد ، جنازه را برداشتند و به سوی بقیع بردند و بر آن نماز کردند . چون حضرت امیر (ع) از نماز فارغ شد ، دو رکعت نماز به جای آورد و دستهای خود را به سوی آسمان بلند کرد و گفت : خداوندا این دختر پیغمبر توست ، فاطمه . پس بیرون بر او را از ظلمتها به سوی نور و از شدتها به سوی شادی و سرور . پس زمین روشن شد به قدر یک میل در یک میل .
چون خواستند آن حضرت را دفن کنند ، ندا رسید از بقعه ای از بقعه های بقیع که به سوی من بیائید که تربت او را از من برداشته اند  چون حضرت نظر کرد ، قبر کنده ای دید ، پس جنازه ی آن حضرت را نزد آن قبر گذاشتند.
حضرت امیر المؤمنین از کنار قبر ندا کرد : ای زمین ! امانت خود را که دختر رسول خداست به تو سپردم ، پس از زمین صدایی آمد که : یا علی من مهربان ترم به او از تو ، برگرد و آزرده مباش .
چون حضرت خواست برگردد ، قبر پر شد و با زمین هموار و ناپدید شد ، ودیگر ندانستند که در کجاست تا روز قیامت.