مــاه مــحــرم آمـد و وقـت غـم و عزا شده
صحن و سرای دل پر از نسیم کربلا شده
تمام شـهر می شود مـرثیه خوان ماتمت
دوباره روضه های غـم به لطف تو بپا شده
نیّت این غزل فقط عرض ارادت است و بس
وزن و ردیف و قافیه به عـشق تو بنا شده
رحـمـت حقّ چـرا شده تا به ابد نصیب دل
این دل پر گـناه مـن با تو چون آشـنا شده
طـواف شش گوشه شده تمام آرزوی مـن
اگــر عـنایتی شـود حـاجـت مـن روا شده
به کـوفـه آمده اگـر به دعـوت شما حسین
از طـرف شـما فـقـط به حـقّ او جفا شده
مــرام کـوفـیـان ولی بـوی وفــا نـمـی دهد
با لب تـشـنه عاقبت سر از تنش جدا شده
از غم غربتش ببین خون شده چشم آسمان
مــیــان دشــت نـیـنــوا پــیـکــر او رها شده

شاعر : محسن زعفرانیه