دوباره گریه ی بی اختیار در چشمم
دوباره اشک جگر آشکار در چشمم
دوباره گوشه ی چشمت دل مرا برده
نشسته تیر نگاهِ نگار در چشمم
نشان اینکه نشستی کنار من "اشک" است
که جای توست نه در این کنار در چشمم
بشور چشم مرا با شرار اشک غمت
نشسته دوده ی این روزگار در چشمم
نسیم سرخ حریمت رسیده شکر خدا
کشانده همره خود یک غبار در چشمم
چقدر گریه ی قبل از مُحرمت خوب است
چقدر گریه ی من زد هوار در چشمم
به یاد لحظه ی گودال و پیکر عریان
نشانده داغ ، هزاران هزار در چشمم
شاعر : علیرضا عنصری
- دوشنبه
- 13
- آبان
- 1392
- ساعت
- 8:2
- نوشته شده توسط
- یحیی
- شاعر:
-
علیرضا عنصری
ارسال دیدگاه