باده نوشيم در اين باديه سامان داريم
گريه زاديم فقط ميل به باران داريم
سيب هستيم كه از عطر تو ما لبريزيم
آبداريم و سر سفره ي تو نان داريم
ما نمك گير سر سفره ي نذري توايم
هر چه داريم ز الطاف كريمان داريم
خوب يا بد همه جمعيم كه حرّت بشويم
ما به اعجاز دو چشمان تو ايمان داريم
ارث از عابس تو برده كمي مجنونيم
دائما دست بر اين چاك گريبان داريم
همه ي سال برايت به عزا مشغوليم
با دوخط روضه كه از شاه خراسان داريم
تشنه بود و سر اوگشت جدا يابن شبيب
دشنه اي برد سر جدا مرا يابن شبيب

شاعر : محسن حنیفی