ارباب غریب و مهربانم                                               امید دلم،بهار جانم
یک لحظه ی بی تو زنده بودن                                     آقا به خدا نمی توانم
نوکری کویت                فخر عالمین است
                                 بر لب دو عالم             ذکر یا حسین است                                  
در اوج شرف همای عشقی                                  زیبایی کربلای عشقی
دیگر چه بگویم از مقامت                                من بنده و تو خدای عشقی
مولا یا حسین عزیز زهرا(سلام الله علیها)
ما را ز کرم صدا کن آقا                                  آواره کربلا کن آقا
ما را چو تمامی شهیدان                       در وادی خود فدا کن آقا
        گر چه من ز غفلت                 مشغول به غیرم
بنما به شهادت              عاقبت به خیرم
 جان دادن در رهت حسین جان            شد حاجت قلب ما محبان
ای در ره حفظ دین و قرآن                  گردیده فدا به کام عطشان
مولا یا حسین عزیز زهرا(سلام الله علیها)
من بنده ی زار و روسیاهم                              غافل ز تو در پی گناهم
اما تو ز بس که با وفایی                                وادی به حریم خود پناهم
                                                 شرمنده ام آقا         از روی چو ماهت
                                                 هستیم فدای        یک نیمه نگاهت
ای دلبر کربلایی ما                                  درمانده ام و غریب و تنها
آقا نظری کن از عنایت                                 تا که بروم به راه تقوی
مولا یا حسین عزیز زهرا(سلام الله علیها)

شاعر : حاج امیر عباسی