نیمه‌جان طفل رباب ، خیمه‌ها در تب و تاب

ساقی تشنه‌لبم ، از خجالت شده آب

چاره‌ام كم شده و دست به روی کمرم

پیکری از تو نمانده که به خیمه ببرم

بی برادر شده‌ام

******

در تماشا ماندم ، با قد تا ماندم

خنده‌ی دشمن گفت ، تک و تنها ماندم

نه تنی مانده و نه چشم و نه دست و نه سری

قمر هاشمیان بودی و شقّ القمری

بی برادر شده‌ام

******

دیده خونبار شدم ، بی کس و یار شدم

علم افتاده به خاک ، بی علمدار شدم

قطعه قطعه روی خاک آینه‌ی احساسم

مادرم فاطمه مهمان تو شد عبّاسم

بی برادر شده‌ام