سجده بر خاک حسین سجدۀ اعلای خداست
چون که خاک حرمش خاک کف پای خداست
هر که مجنون حسین است خوشا بر حالش
چون که لیلای دلش لیلی لیلای خداست
مِهر اغیار حرام است ورودش در دل
چون دل عاشق ارباب فقط جای خداست
با همه معرفتم عرض کنم، در عالم
خون او جلوه مشهود ز ابقای خداست
گوشۀ نامه اعمال غلامان حسین
بهر تائید به هر صفحه ای امضای خداست
نوکرش روز جزا غصه ندارد زیرا
مورد مرحمت از جانب زهرای خداست
نه منا و عرفات و نه زمین کعبه
که فقط کرب بلا عرش معلّای خداست
با خط خون بنویسید به روی کفنم
گریه بر غربت او پایه و مبنای خداست
هر که بر نیزه سرش دیده شهادت داده
نور پیشانی او جلوه سیمای خداست
چشم او خیره چو می گشت به چشم زینب
همه گفتند که او محو تماشای خداست
آهی از سینه کشید و همه عالم سوخت
آن جگر سوخته که عصمت کبرای خداست

شاعر : قاسم نعمتی