دليل داشت تب و تاب و بي قراري ما
محرم آمد و شد وقت ميگساري ما
براي آخرت ما خدا نگهدارد
در اين لباس عزا عكس يادگاري ما
دوباره پيرهني شد ز عرش آويزان
عوالم اند پريشان به روضه داري ما
صداي فاطمه هنگام روضه مي پيچد
ميان مجلس ما ، بين گريه زاري ما
نگاه رحمت زهرا به ما اگر افتد
خدا نديده بگيرد گناهكاري ما
برات كرب و بلا را حسين خواهد داد
نتيجه مي دهد آخر اميدواري ما

شاعر : رضا رسول زاده