بلند مرتبه شاهم، چه آمده به سرت؟
چقدر نیزه شکسته به روی بال و پرت
یکی یکی ز بلندی تل شمردم تا...
هزار و نهصد و پنجاه زخم بر جگرت
فقط تو از سر زین بر زمین نیفتادی
هزار مرتبه من را زمین زده خبرت
غروب نیست، هوا روشن است، اما تو
تمام دشت شده مثل دود در نظرت
تویی که زینت دوش پیامبر بودی
چرا به آخر گودال ختم شد سفرت؟
××
شاعر : حسین ایزدی
- شنبه
- 25
- آبان
- 1392
- ساعت
- 6:16
- نوشته شده توسط
- یحیی
- شاعر:
-
حسین ایزدی
ارسال دیدگاه