آخرین وداع امام حسینه،قبلش مكرر میدون رفته،برگشته،بدن حسین غرق زخمه
حسین زخمی ترین برادر من
بگو چرا دور و بر من
میاد صدای مادر من
حسین داره میمیره خواهر تو
چی میاد اینجا به سر تو
خنجر كُند و حنجر تو
نرو كه این جماعت
دست از تو برندارند
تا اینكه داغ تو بر
دل حرم بذارند
چند جور ذبح داریم،یه ذبح داریم مثل گوسفند،میذارند زمین،ولی بعضی حیوانها هستند كه،مثل میزنم ناراحت نشی،شتر رو نمیشه ذبحش كرد،نیست قدش بلنده،یه خنجر بلند هست،یه نیزه،فرو میكنند تو این تهیگاهش(میان پهلوی راست و چپ شکم)،لذا میگندشتر نحر شد
تیراندازا به زانو،نشسته روبروتند
نیزه دارا تو فكر،نحر كردن گلوتند
قربون دل امام زمانم برم،هر روز به یاد جد غریبش،میشینه زیارت نامه میخونه،همه ی این صحنه ها رو یكی یكی میبینه،هی صدا میزنه جد غریبم،....شب یازدهم بی بی زینب بچه هارو جمع كرد زیر یه خیمه سوخته،بچه ها بی هوش افتادند همه،خانم زینب رو یه چند لحظه خواب درربود،خواب مادرش زهرا رو دید،تو خواب شروع كرد گله كردن،مادر دیدی چه خاكی به سرم شد،مادر نبودی علی اكبرم رو ارباًاربا كردن،مادر نبودی علی اصغرم رو رو دست باباش كشتند،مادر نبودی چه كردند،آخ مادر چشمای عباس،آخ مادر  قاسم رو یادته،قدی نداشت،چه قدی كشید،زیر سُم اسب ها،هی گفت،هی گفت،خانم زهرا فرمود:زینب جان من دیگه دلم طاقت نداره،دیگه بس كن،اینقده گله نكن،صدا زد آخه مادر تو كه نبودی ببینی،گفت:من نبودم ببینم،تمام لحظه به لحظه كنارت بودم،وقتی وداع میكرد داشتم نگاهت میكردم،وقتی داشت میرفت جون داشتی میدادی دیدمت،وقتی علی اكبر و با هم آوردید، من هم بودم،وقتی علی اكبر رو آورد تو خیمه منم بودم، زینب من یه جا من بودم كه تو هم نبودی،زینب سرش تو دامن من بود،اومد تو گودال با خنجر برهنه نشست رو سینه پسرم،جلو چشم من...حسین...این نفس رو آزاد كن تا میتونی نعره بزن،حسین......بگو قلبت منفجر نشه،حسین......نفست نبره ،شب عاشورای آقاست،حسین
مداح:حسن خلج