غـم بـا ارادۀ تــو زمینگیـر می‌شـود
قدت کمان، ولـی نفست تیر می‌شود
آیات صبـر بـر در دروازه‌هــای شـام
با خون ساق پـای تـو تفسیر می‌شود
بشکن به پیش اهل ستم بغض خویش را
وقتی شکست، بغض تو تکبیر می‌شود
قـد تـو زیــر بـار فـراق پــدر خمید
دردانـۀ سـه‌ ساله چـرا پیـر می‌شود؟
تنهـا نـه بـا خطابه که با غیرت شما
آه سـه‌ سالـه تیغـۀ شمشیـر می‌شود
خواندند خارجـی و نگفتند وصف تو
تفسیر قـدر و کوثر و تطهیر می‌شود
اطفال شـام، سیر ز نان‌اند و ای عجب
طفل شما به شام ز جان سیر می‌شود
خون دلی که کرب‌ و‌ بلا شد نصیب تو
جـاری ز جـای حلقـۀ زنجیر می‌شود
گـر آسمـان نگـاه بـه زخـم تنت کند
بـر خاک، اوفتـاده؛ زمینگیر مـی‌شود
"میثم!" ز اهل شام بپرس این همه ستم
با آل فاطمـه بـه چه تقصیر می‌شود؟

شاعر : استاد حاج غلامرضا سازگار