• جمعه 2 آذر 03


شعر شهادت امام حسین(ع) -( وقتی که اسماعیل رگ های گلویش را سپر کرد )

1438

وقتی که اسماعیل رگ های گلویش را سپر کرد
دیدیم که آن تن از برای حفظ ایمان ترک سر کرد
بار دگر فرزند آدم آزمونی سخت پس داد
یعنی که بودن را به آهنگ نبودن جلوه گر کرد
بذری که ابراهیم با دلداده اش در کوه می کاشت
بعد از هزاران سال در پیمانه ای چون خُم ثمر کرد
وقتی که مولای یقین دستش به اوج کبریا رفت
دل با تمام قامتش لرزید و جان را شعله ور کرد
تاریخ سرگرم مرور نقش اسماعیل خود بود
امید راهی گشت و فرقی باگلویش هم سفر کرد
خورسید با پژواک در آیینه ی زیبای هستی
شب قامتان هر سفر را از تغافل برحذر کرد
می خواست رسم همرهان نیمه راهش کهنه گردد
یک کهکشان را رهنمای راه ابنای بشر کرد
اکنون دگر این برکه اقیانوس هستی است
مدّی به پا بنمود که از دامان اطلس هم گذر کرد

شاعر : فهیمه بخشی

  • چهارشنبه
  • 29
  • آبان
  • 1392
  • ساعت
  • 4:18
  • نوشته شده توسط
  • یحیی

برای بارگذاری فایل در سایت اکانت مداحی بسازید



ارسال دیدگاه



ورود با حساب گوگل

ورود کاربران