با احتياج آمده ام هيئت حسين
اعجاز مي كند بخدا محنت حسين
 سائل كجاست تا بدهد سلطنت به او
اقبال كرده است به من دولت حسين
 آري نياز من فقط ارباب با وفاست
مثل غلام ترك كِشم منّت حسين
 آرامشم به سايه اي از خيمه اش رسد
اين گونه هر كسي نَبَرد لذّت حسين
 رنجورم و طبابت ارباب چاره ام
غم مي کشم که من نکشم حسرت حسین
 آتش نديده اي كه بداني چه مي كشم
عاشق كُش است روز و شب غربت حسين
 عريان بدن به زير سم اسب مي رود
شايد كمي تكان بخورد امّت حسين
 چون عقلها جواب خدا را نداده اند
با عاطفه قيام كند نهضت حسين
 هل من معين سرود كه لبّيك بشنود
لبيك يا حسين همان نصرت حسين
 فرزند او صَلا به لثارات مي زند
پس خط اول است همين هيئت حسين
 نوكر اگر وفا نكند عهد خويش را
بر مي خوري به روحية غيرت حسين
 سينه زدن بهانة سينه شكستن است
يعني كه هست ، هيئت او جنت حسين

شاعر : محمود ژولیده