ما از اوّل برتری بر خلق عالم داشتیم
ز آن که با آل علی، پیوند محکم داشتیم
سجدۀ خیل ملک بر ما شهادت می دهد
کز صلای حق، پیامِ خیرِ مقدم داشتیم
روح ما در عالم زر، جسم ما در خاک بود
سوختیم و بر جگر، داغ محرّم داشتیم
پیش تر از رود نیل و رود جیحون و فرات
ما به یاد کربلا، در دیده زمزم داشتیم
نه هلال ماه بود و نه چراغ آفتاب
در غم خورشید زهرا ماه ماتم داشتیم
پیش تر از آن که جان در پیکر آدم دمند
با صدای «وا حسینا» دم به دم، دم داشتیم
در کنار یکدگر مانند شمع سوخته
اشک با هم، سوز با هم، آه با هم داشتیم
سیل اشک ما فزون می  گشت از دریای خون
باز خون در دیده، بر خون خدا کم داشتیم
روزگاری که در این عالم سخن از غم نبود
در غم فرزند زهرا یک جهان غم داشتیم
"میثم"! آن روزی که میثم رفت بر بالای دار
ذکر یا مولا، کنار "نخل میثم" داشتیم