شكر خدا كه زندگى ام نذر روضه هاست
شكر خدا كه روزى ام از سفره ى شماست
شكر خدا كه پاى شما سینه مىزنم
شكر خدا كه درد مرا نامتان دواست
عمرى نفس زدم به هواى نگاهتان
عمرى سرم به سایه ى این بیرق عزاست
قلبم به بزم هر شبتان خوگرفته است
چشمم به خاك خانه تان خوب آشناست
بر روى سنگ قبر اینگونه حك كنید
این خانه زادِ روضه و مجنون كربلاست
روزى اشك چشم مرا مرحمت كنید
روزىِ دیدهاى كه نظر كرده ى شماست
دل را به بال شال عزا بستهام مگر
یك شب ببینمش كه روى گنبد طلاست
شاعر : حسن لطفی
- یکشنبه
- 3
- آذر
- 1392
- ساعت
- 8:26
- نوشته شده توسط
- یحیی
- شاعر:
-
حسن لطفی
ارسال دیدگاه