شکر خدای دادگرم دوست دارمت
یادت همیشه در نظرم دوست دارمت
بیهوده دل که عاشق یاری نمی شود
من بسکه دیدم از تو کرم دوست دارمت
صد بار اگر کشند سپس زنده ام کنند
گویم دوباره از جگرم دوست دارمت
در جمع نوکران درت یابن فاطمه
هرچند رو سیاه ترم دوست دارمت
گر روزیم دوباره شود کربلای تو
فریاد می زنم به حرم دوست دارمت
هرکس گریست بر تو به اوگفنه مادرت
گریه کن غم پسرم دوست دارمت
هرکس به دوستی کسی اعتبار جست
من زین مقام معتبرم دوست دارمت
ای مهربانتر از پدر و مادرم حسین
بیشتر زمادر و پدرم دوست دارمت

شاعر : حسین میرزایی