این کاسه های اشک دو تا چشمه شفاست
این آب گرمِ چشمه تنزیهی خداست
کم حرف می زنیم و فقط گریه می کنیم
چون اشک صادقانه ترین گفتگوی ماست
سرگرم دیدن " من و ما " هم نمی شویم
در بین گریه ها سر ما گرم کربلاست
اینجا حسینه است ؛هوایش بهشتی است
اینجا نفس بکش که هوایش پر از خداست
اینجا به روی عرش الهی نشسته ایم
چون بال جبرییل خدا فرش این عزاست
آقا دو دست ما و سر زلف نیزه ات
زلفی که روی دست خدا سمت ما رهاست

شاعر : رحمان نوازنی