در سینه ام ولای شما موج می زند
شوق حـــریم کرب و بــلا موج می زند
این جا نشسته ایم که شاید نظر کنی
این جا که ازدحام گدا موج می زند
وقتی زچشم های همه اشک می چکد
لطف و عطا و عفو خدا موج می زند
وقتی به یاد علقمه ات خیس می شویم
دریـا زدیده ی تر ما مــوج می زند
روضه نشین حضرت سالار زینبیم
تا ذکـــر سید الشهدا موج می زند
اصغر زفرط تشنگی از هوش رفته است
با من بگو فرات چرا موج می زند؟

شاعر : محمدحسن بیات لو