دارو ندار منی گل بهار منی
من بی قرار توام تو بی قرار منی
چرا پیشم روضه ی وداع ، می خونی می خونی می خونی
نمی تونم جدا شم ازت ، می دونی می دونی می دونی
غریب کربلایی ، برا من کن دعایی ، می میرم از جدایی
غریب مادر حسین
******
می سوزه بال و پرم بلا می باره سرم
وای دارم حس می کنم که خم می شه کمرم
نگرونم برای غم ، گودالت گودالت گودالت
نذار اینجا منو بی خبر ، از حالت از حالت از حالت
نگاه کن نیزه دارا ، همشون مثل گرگا ، سرتو میخوان آقا
غریب مادر حسین

شاعر : محسن طالبی پور