دارد شکستگّیِ  سرت خوب می‌شود
کم‌کم تمام بالِ و پرت خوب می‌شود
بعد از چهل سحر که فقط گریه کرده‌ای
درد وصالِ هر سحرت خوب می‌شود
با گریه‌های  دلشکَنَت فکر می‌کنی...
...سوزی که هست بر جگرت خوب می‌شود؟
یک روز عاقبت همه جا سبز می‌شود
درد عمیقِ چشم ترت خوب می‌شود
آه اِی عقیله گوشه‌نشینی  برای چیست
زخمی که مانده بر کمرت خوب می‌شود
ای دخترِ  شکسته‌ترین سینه، عاقبت
این سینه‌ی شکسته‌ترت خوب می‌شود
دیگر چرا به لطمه شبَت صبح می‌شود
دارد شکستگیِ  سرت خوب می‌شود      
 

شاعر : رضا باقریان