عده اي بي خبر از علتِ اشك
بـا مـن از  كار خـدا مي گـويند
ظاهرا چاره ي اين حال مرا
در تسـلاي دلـم مي جويند
ناگـزيـرم كـه بـجنـبانـم سـر
مـحـض تـأييد ؛ تبسم بـزنـم
چاره اي نيست كه فرياد تو را
بي هـوا بـر سـر  مـردم بزنم
من فقـط فكـر تـو در  سر دارم
خنده اي كن ، به دلم روح بده
اشك در سيل كشيده ست مرا
خبـر از « مـعجزه ي نـوح » بـده
اي مسافر ، سفرت طول كشيد
عـزم بـرگـشـت نـداري انگـار  !!!
مُردَم از  چشم به راهي ، برگرد
« دست از كُشتن صبرم بردار »
طعنه زد عقل كه : «برمي گردد
ظرف صد سال وَ يا سيصد سال
منتظر باش ، تـو  هم  مثل همه
بر سرت شيره ي ديدار ، بِمال»
گفتم : اي عقل ، جوابت اينست
« مـن فـقـط مـعـتـكـفِ احــزانــم
مثل يعقوب ،نمي خواهم چشم
تـا ابـد مـنـتـظـرش مـي مـانم »

شاعر : یاسر قربانی