به عالم صبر را آموخت زینب
به پای دوست عمری سوخت زینب
میان کوفیان با صوت حیدر
دهان دشمنان را دوخت زینب
***
به روی خاک ها غمگین نشسته
به گریه روضه ها می خواند خسته
گذشت، اما هنوزم باورم نیست
مرا بردند کوفه دست بسته !
شاعر : مجتبی شگریان همدانی
- شنبه
- 23
- آذر
- 1392
- ساعت
- 7:56
- نوشته شده توسط
- یحیی
- شاعر:
-
مجتبی شگریان همدانی
ارسال دیدگاه