کنار اسم تو حک می­شود نگاهم باز
تو تکیه­گاه کلامی، تویی پناهم باز
به من نگو که تو این جمعه هم نمی­آیی
که سال­هاست به شوق تو، چشم راهم باز...
به من نگو که تو را دیدنم میسّر نیست
نگو که ناغزلی پر از اشتباهم باز
نگاه می­چکد از چشم قرمزم، شاید...
که اشک، پرده دریده است، از گناهم باز
پریده رنگ نگاهم از انتظار آقا
نگو نگو که در این جمعه رو سیاهم باز
جهان روایت یک انتظار طولانیست
کشیده می­شود از انتظار، آهم باز

شاعر : مهدی نور قربانی