مثل باران همه را دست عنایت دارد
او که هفتاد و دو تا داغ روایت دارد
آسمان مرد غریبی است که در طوفان ها
هم چو کشتی همه را میل هدایت دارد
او که در هر قدمش چشمه ی آبی جاریست
آب هم از عطشش سخت شکایت دارد
سنگ می گرید و کوه از سر جا می خیزد
خیزران تا ز لبش قصه حکایت دارد
کاش در معرکه خورشید فرو می افتاد
تا نمی دید که دشمن سرِ غارت دارد
 

شاعر : مجتبی اصغری فرزقی