ای پیکر بدون سر زینب رسیده
ز داغ تو ای بی کفن قدم خمیده
زبس که غصه خورده ام رنگم پریده
ثارالله ای گل چیده
حسین غریب مادر
********
همینجا بود که جسم تو شد ارباْ اربا
بالا و پایین میومد شمشیر و نی ها
ز گوشه ای می شنیدم ناله ی زهرا
واویلا آه و واویلا
حسین غریب مادر
********
خیمه هامون و بعد تو بردن به غارت
چشماتو دور دیدن به ما کردن جسارت
دخترا و خواهرت و بردن اسارت
ای امون از این جسارت
حسین غریب مادر
********
چه جور بگم مصیبت شام بلا رو
مصیبت محله ی یهودیا رو
خنده و رقص و تهمت و هلهله ها رو
زخم تازیونه ها رو
حسین غریب مادر
********
شاعر : رضا رسولی
- شنبه
- 30
- آذر
- 1392
- ساعت
- 9:20
- نوشته شده توسط
- سید محسن احمدزاده صفار
- شاعر:
-
رضا رسولی
ارسال دیدگاه