از آسمان نگاهت وقار می ریزد
ز پلک پاک تو صبح بهار می ریزد
برای گریه برایت اجازه می خواهم
به چشم ما تو بگویی ببار می ریزد
فدای مرد کریمی که رسمش این باشد
به پای عاشق دلخسته دار می ریزد
تمام ملک خدا در دو دست قدرت توست
خدا به دست شما اختیار می ریزد
رسول، هیبت خود را به تو کرامت کرد
و از سیادت تو اقتدار می ریزد
اگر به صلح تو طعنه زند کسی غم نیست
خدا به کار شما اعتبار می ریزد
تمام عرشِ خودش را خدا به وقت نماز
به زیر پای تو روزی سه بار می ریزد
فقط کرم به تو می آید ای خدای کرم!
که جز تو پای گدا بی شمار می ریزد
علی طراوت باران بوسه هایش را
به روی دست تو با افتخار می ریزد
به یمن چشم تو هفت آسمان بپا باشد
از آسمان نگهت برندار می ریزد
ببین که خانه قلبم ترک ترک شده است
 اگر نظر نکنی ای نگار می ریزد
مرا ز دست هواهای خود رهایی ده
که آبروی مرا پیش یار می ریزد
تمام هر چه که دارم نثار مقدم تو
خدا کند که بمیرم به پای ماتم تو
***

شاعر : مجتبی شگریان همدانی