چقدر ثانیه هایت حضور ایمان داشت                 
 در آن غروب سیاهی که بوی هجران داشت
 چقدر دختر تو دلشکسته بود آن شب                   
 نگاه ابری او یک بهار باران داشت
 فدای حلقه ی انگشتری که غارت شد                  
و دستهای تو که روح سبز احسان داشت
  فدای آن دو لبی که مسیح دلها شد                       
 به روی منبر نی این همه مسلمان داشت
چقدر خاطره دارد نسیم با زلفت                        
 که مثل خواهر تو خاطر پریشان داشت
گرفته ماه مرا ابر خون و خاکستر                     
 تنور خانه شب تا سپیده مهمان داشت
چقدر بوی خدا می شنیدم از آن لب                     
 که بین طشت طلا عطر پاک قرآن داشت
در امتداد افق رد خون تو باقی است                  
 غروب سرخ محرم مگر که پایان داشت