زمین و زمان غصه دار تو    شده آسمان بی قرار تو
الا ای سپیده
شده عاقبت حاجتت روا    سفر کردی آخر ز سامرا
پیش قد خمیده
صدای ضعیفی در این سینه ی خسته مانده
بیا مهدی من که چیزی ز عمرم نمانده
بیا که ، نوایی نمانده
آه رسیده زمان جدایی
******
دیگه لحظه های سفر رسید     به بالین بابا پسر رسید
هوای بهاره
ز زهر جفا جون به لب شدی    دم آخری تشنه لب شدی
دم احتضاره
عدویت چه کرده ، می لرزه چرا شاخه ی یاس
از این داغ عظمی ، توی آسمون روضه برپاس
ز جنت رسد ناله ی یاس
آه رسیده زمان جدایی

شاعر: محمدحسن قمی