• جمعه 2 آذر 03


غزل حضرت فاطمه(س) -( بلند جوخه ی آتش گذاشت هیزم را )

1644

 بلند جوخه ی آتش گذاشت هیزم را
گرفت شعله ی او آسمان هفتم را
چگونه تاب بیارد کسی که غم دیده
به روی سینه ی خود این همه تراکم را
بقیع قطعه ی خاکی ست درخودش برده
به شکل تکّه ی نوری زحق تجسّم را
صدای ناله ی مردی میان نخلستان
به گریه برده همه کشت زار گندم را
چگونه درد تو را نقطه نقطه بنویسم
زِ یاد برده زبان واژه ی تکلّم را

 

شاعر : سید سکندر حسینی

  • سه شنبه
  • 24
  • دی
  • 1392
  • ساعت
  • 6:9
  • نوشته شده توسط
  • یحیی

برای بارگذاری فایل در سایت اکانت مداحی بسازید



ارسال دیدگاه



ورود با حساب گوگل

ورود کاربران