میل باران، تب رطب داریم
صد و ده کوزه می به لب داریم
از گریبان پاره مان پیداست
از همه بیشتر طرب داریم
ما پیاله به دست مشهوریم
همه از میکده نسب داریم
از کرامات چشم های کسی است
اگر ایمان به نام رب داریم
آنچنان والِهیم در خورشید
پنج وعده نماز شب داریم
ما عجم زاده ها به برکت عشق
رتبه بالاتر از عرب داریم
اگر از واجبات می پرسی
مست حب؛ فیض مستحب داریم
ما همه بنده و تو باب نجات
السلام ای حقیقت صلوات
زیر پایت بهار ریخته است
دانه دانه انار ریخته است
پای مژگان چشم مشکینت
شصت و سه آبشار ریخته است
بهر قربانی قدمهایت
چند ایل و تبار ریخته است
طاق کسری که ریخته پای
طاق ابروی یار ریخته است
پای اسم غلام های شما
چقدر اعتبار ریخته است
آمدی و به پای آمدنت
سالها انتظار ریخته است
حضرت مصطفی سلام آقا
خاتم الانبیا سلام آقا
روح دنبال تن، بلند شده
جگر سرخ من بلند شده
در تکاپوی دیدن رویت
صد اویس قَرَن بلند شده
آتش عشقت آمد و زرتشت
ز آتش افروختن بلند شده
کعبه دور سر تو می چرخد
آخرین بت شکن بلند شده
منجیِ دختران زنده به گور
حامی شأن زن بلند شده
نه فقط فاطمه که از صُلبِ
تو حسین و حسن بلند شده
ای سراسر ظهور ذات الله
أشهدُ أنَّکَ رسول الله
آمدی تا پیمبرت سازند
شب معراج سرورت سازند
زیر پای تو قدسیان بهشت
اولِ عرش، منبرت سازند
از میان فرشتگان باید
جبرئیلی کبوترت سازند
صد هزاران چو هاجر و مریم
خاک درگاه مادرت سازند
کاسه کاسه شراب کوثر را
هدیه بر عشق همسرت سازند
فاطمه نور بود و گفت خدا
در سپاس از تو دخترت سازند
تو حبیب خدایی و باید
جانشینی چو حیدرت سازند
هر چه گفتی تو با علی گفتی
شصت و سه سال یا علی گفتی

شاعر : محمد جواد پرچمی