خورشیـد چهـرۀ تـو برون از حجاب شد
بـاجلـوۀ فــروغ رُخـت ، آفتــاب شـد
از شـرم نــور قدسیت، ای مهـر لایـزال
خـورشیــد تاکه دید تو را در حجاب شد
تـا بـا خبــر شـونـد همــه از شکفتنت
در آفـرینش از قــدمـت انقــلاب شـد
از شــوکـت بلنـد و رفیــع قــدوم تـو
کسری شکست و سقف مدائن خراب شد
آتشکده شگفت زده شد خموش و باز
آتش پـس از شنیـدن نـام تـو آب شد
عطـر بهشتـی تـو جهـان را فـرا گرفت
هستی ز عطـر وب وی تـو غرق گلاب شد
یـک جلـوه از تجلـّی نـور تـو در فلـک
یک آسمان ستـاره و مـاه و شهـاب شد
آمـد وجـود از تــو بهشت محمّـدی
نـامت بـه لـوح سینۀ تـاریخ قـاب شد
بـر خـدمت مقّـدس ایـن آستـان رسید
پیک امیــن وحـی کـه پـا در رکـاب شد
ختـم رُسـل شـدی و بـه آوای سـرمدی
در انبیــا حضـور تـو فصل الخطـاب شد
ایمـان شکفتـه است ز خلـق نکـوی تـو
اســـلام از محبّـت تـو کــامیــاب شد
چیــزی نگفتـه انـد ز قــدر و فضیلتت
مدحت اگر چه گفته به صدها کتـاب شد
ای کشتی نجــات بشــر، بـا حضـور تو
بـالله دعـای غمـزدگـان مستجـاب شد
تـا رنگ و بـو دهنــد بـه بـاغ محمّـدی
گل هـای وحـی در ره دیـن انتخـاب شد
رو بـر تـو کـرد تا که «وفائی» ز شـوق گفت
کی سـائلی ز درگــه لطفت جــواب شد

شاعر : استاد سید هاشم وفایی