اتفاقی خاص در عرش عظیم افتاده بود
لرزه بر اندام شیطان رجیم افتاده بود
چون که بر پیشانی مولود پاک امنه
نقش بسم الله الرحمن الرحیم افتاده بود
در نخستین جزء قرآن هم به پایش با خضوع
معنی رمز الف با لام و میم افتاده بود
از ازل در آخرین جام می پیغمبری
عکس زیبای رخ طفلی یتیم افتاده بود
روی بام شهر مکه در شب میلاد نور
بقچه بوی گل از دست نسیم افتاده بود
سایه فرّ و شکوه جاودانش هم چنان
بر سر عیسی و موسای کلیم افتاده بود
مهر او، مهر وصیش، مهر دختش بی گمان
در دل هر صاحب عقل سلیم افتاده بود
بر سرش ز آن دم که پا بر عرصه هستی نهاد
سایه نور خداوند کریم افتاده بود
هر که با او یا وصیش بی دغل می رفت راه
در حقیقت بر صراط مستقیم افتاده بود
----------------------------------------------------------

شاعر : علی راکبر بهرامیان