• جمعه 2 آذر 03


غزل امام حسین(ع) -( یک قبله، سرخ، در وسط کهکشان غم )

1349
3

 یک قبله، سرخ، در وسط کهکشان غم
یک کهکشان مصیبت و یک آسمان علم
یک آسمان نیلی و یک بارگاه عشق
دولت سرای حضرت والای شاه عشق
در اوج اهتزاز، به دل هاست رهنمون
یک پرچم قشنگ، ولیکن به رنگ خون
چون پادشاه بی سر خود سربلند و راست
او می خورد تکان و تو گویی دل خداست!
با تار و پود، قلب مرا تور می زند
شیرینی است، لیک دلم شور می زند
چوبش اگر چه چوب ولی با ادب بود
او نیست خیزران که به دندان و لب خورد
خطّی به عرش، از وسط گنبد طلاست
راحت کنم تو را ته این خط خود خداست
 

شاعر : محمد جواد فارسی

  • دوشنبه
  • 30
  • دی
  • 1392
  • ساعت
  • 7:34
  • نوشته شده توسط
  • یحیی

برای بارگذاری فایل در سایت اکانت مداحی بسازید



ارسال دیدگاه



ورود با حساب گوگل

ورود کاربران