مگر اندوه شب های علی را چاه می فهمد؟
کجا درد دل آئینه ها را آه می فهمد؟
شب تاریک کوفه کوچه ها در خواب خاموشی
فقط حال یتیمان را نگاه ماه می فهمد
به دام خویش افتادند بوجهلان صفینی
فریب کفر را کی لشکر گمراه می فهمد؟
خوارج چیزی از پند علی هرگز نفهمیدند
کجا آفاق را اندیشه ی کوتاه می فهمد؟
مسیر کهکشان ها با نگاهش می شود روشن
ولی این قوم آیا راه را از چاه می فهمد؟
علی درد دلی انبوه دارد، بغض دارد، آه...
مگر درد دل آئینه ها را آه می فهمد؟

شاعر : علی اصغر شیری