مرغ دلم عاشق هوای رقیه است
عالم امکان همه برای رقیه است
عرش ، قلم ، لوح ، همه ارض و سماوات
شمس، قمر، نور، مبتلای رقیه است
خون خدا قبل هر نماز و دعایش
روی لبش نام دلربای رقیه است
کل جهان را به پای دختر خود ریخت
شاه ، رضایش فقط رضای رقیه است
سر در قلبم نوشته با خَطِ الماس
جای کسی نیست فقط جای رقیه است
از چه تو رفتی به درب خانه ی حاتم؟
حاتم طائی خودش گدای رقیه است
قلب ابوفاضل بن حیدر کرار
عاشق آن روی مه لقای رقیه است
دست جدا شد ولی علم که نیفتاد
چون که به دستان او لوای رقیه است
کاش بگویند به من در صف محشر
"جعفر" بی دل غزل سرای رقیه است

شاعر : جعفر ابوالفتحی