بايد كه از طوفان پرت را پس بگيرم
از بادها خاكسترت را پس بگيرم
بايد بياشوبم سكوت لاله ها را
تا مستي سرتاسرت را پس بگيرم
ده جنگجو در دست هايم صف گرفته
تا از جهان انگشترت را پس بگيرم
صد سال روي سنگ قبرت بوسه ام را
حك مي كنم تا پيكرت را پس بگيرم
من زنده ماندم با غلافي منتظر تا -
از گُرده ي شب خنجرت را پس بگيرم
حس مي كنم با بويي از تو مي توانم
فانوس چشم مادرت را پس بگيرم
بو مي كشم دندان گرگان جهان را
تا قطره خون آخرت را پس بگيرم