خبر از ما اگر خبر دارد
از قضا صحبت قَدَر دارد
دیده در خون کند سفر ز کسی
که محرّم از او صفر دارد
دختر شیر بیشه زار شرف
کز وجود و عدم گذر دارد
دختر آفتاب و دختر آب
که از او سایه هر شجر دارد
زینب از رخ چو پرده بردارد
جان ماه از حسد خبر دارد
جلوه ای گر سری بلند کند
عشق، تعظیم تا کمر دارد
دل یکی، جان یکی، حسین یکی
یک چو دو گشت درد سر دارد
زینب از خود گذشت همچون آب
آب از این دست بس گذر دارد
دختر شیر، صحبتش شِکَر است
در دل بیشه نی شکر دارد
زن از این دست جرأت محض است
مرد، کی اینچنین هنر دارد؟
رازی از خویشتن بُروز نداد
بگذر از این که دو پسر دارد
نذر او باد گریه های کمم
گرچه خود اشک بیشتر دارد
در مقامات چشم او نقل است
که به کفّار هم نظر دارد
با محبّان چه کار خواهد کرد
او که با دشمنان نظر دارد
ما همه سایه های آن نَفَسیم
ناله ی ما از او اثر دارد
شرح مویش حرام تکوینی است
ورنه صد حاشیه خبر دارد
گفت با او طبیب گریه مکن
گفت جز این به من ضرر دارد
زینب آن جامه ی پر از خون است
که به خود زخم های تر دارد
ای بمیرند نوکران حسین
زین مصائب که او به بر دارد
شرح طولانی پریشانی
یک دو خط حرف مختصر دارد
دَخَلَت زَینبُ عَلَی بن زیاد
خط که از این شکسته تر دارد؟!

خبر از ما اگر خبر دارد
از قضا صحبت قَدَر دارد
دیده در خون کند سفر ز کسی
که محرّم از او صفر دارد
دختر شیر بیشه زار شرف
کز وجود و عدم گذر دارد
دختر آفتاب و دختر آب
که از او سایه هر شجر دارد
زینب از رخ چو پرده بردارد
جان ماه از حسد خبر دارد
جلوه ای گر سری بلند کند
عشق، تعظیم تا کمر دارد
دل یکی، جان یکی، حسین یکی
یک چو دو گشت درد سر دارد
زینب از خود گذشت همچون آب
آب از این دست بس گذر دارد
دختر شیر، صحبتش شِکَر است
در دل بیشه نی شکر دارد
زن از این دست جرأت محض است
مرد، کی اینچنین هنر دارد؟
رازی از خویشتن بُروز نداد
بگذر از این که دو پسر دارد
نذر او باد گریه های کمم
گرچه خود اشک بیشتر دارد
در مقامات چشم او نقل است
که به کفّار هم نظر دارد
با محبّان چه کار خواهد کرد
او که با دشمنان نظر دارد
ما همه سایه های آن نَفَسیم
ناله ی ما از او اثر دارد
شرح مویش حرام تکوینی است
ورنه صد حاشیه خبر دارد
گفت با او طبیب گریه مکن
گفت جز این به من ضرر دارد
زینب آن جامه ی پر از خون است
که به خود زخم های تر دارد
ای بمیرند نوکران حسین
زین مصائب که او به بر دارد
شرح طولانی پریشانی
یک دو خط حرف مختصر دارد
دَخَلَت زَینبُ عَلَی بن زیاد
خط که از این شکسته تر دارد؟!

شاعر : محمد سهرابی