مادرت آسمان خوبي ها
پدرت از اهالي بالا
اي كه شاگرد اشك تو آدم
اي هوادار عشق تو حوّا
گوشه اي از نجابتت مريم
شمّه اي از عروج تو عيسي
متحير ز صبر تو ايوب
متوسل به طور تو موسي
همه شاگرد مكتبت هستند
از مسيحي گرفته تا بودا
پرچم كربلا به شانه ي توست
اي علمدار عصر عاشورا
فتنه ها را تو بر ملا كردي
كربلا را تو كربلا كردي
روح مضمون ناب يعني تو
رمز پاكي آب يعني تو
وامدار تلألؤت خورشيد
حضرت آفتاب يعني تو
ملأت كل شي يا زينب
همه با اين حساب يعني تو
صاحب رايت القيام حسين
واژه ي انقلاب يعني تو
منجي تنگناي آخرتي
پس حساب و كتاب يعني تو
غير محرم كسي نديده تو را
جلوه ي در حجاب يعني تو
جنس نوري عقيله ي عشقي
تو بزرگ قبيله ي عشقي
مستجاب دعاي باراني
رحمت لحظه هاي باراني
گاه گاهي كه چشم تو ابريست
رنگ حال و هواي باراني
روي سجاده نم نم باران
نيمه شب ها صداي باراني
آسمان با دل تو ميگيرد
پس تو بي شك خداي باراني
بي برادر چقدر ميباري
خواهر نينواي باراني
كربلا،كوفه،شام،كرب و بلا
همه جا پا به پاي باراني
خرّم و سبز در بهاراني
شيعيان نزول باراني
هم به دنيا هم آخرت هستي
شأن آيات مغفرت هستي
اي كه در اشك هم مساوي با
اجر هر دو برادرت هستي
تو شبيه خديجه اي بانو
يعني يار پيمبرت هستي
مادري ميكني براي حسين
خوب شد بعد مادرت هستي
چوب محمل گواه عاشقي است
پاي معشوق با سرت هستي
ابر خون روي چهره ات يعني
و اذا الشمس كورت هستي
خواهر بوي سيب بانو جان
يار شيب الخضيب بانو جان
آفتاب نگاه تو زيباست
آسمان پناه تو زيباست
چشمهايت نديده جز خوبي
كربلا در نگاه تو زيباست
رخ خورشيد مغربي شده است
بس كه بر نيزه ماه تو زيباست
ناله هاي تو نوحه ميخواند
روضه ي اشك و آه تو زيباست
كودكان پابرهنه دنبالت
چقدر اين سپاه تو زيباست
تو و هشتاد و چهار كودك و زن
بي كس و خسته و جدا ز وطن

شاعر : حسین رستمی