الا ای که امید کائناتی
تو خود سرچشمه آب حیاتی
علی بی تو چگونه زنده ماند
چرا گفتی خدا عجل وفاتی
شاعر : استاد سید هاشم وفایی
- سه شنبه
- 27
- اسفند
- 1392
- ساعت
- 15:1
- نوشته شده توسط
- یحیی
- شاعر:
-
استاد سید هاشم وفایی
- دستهبندی:
اشعار غزلیات و مدایح اهل بیت علیهم السلام |مدایح حضرت زهرا سلام الله علیها | استاد سید هاشم وفایی
دو بیتی مرثیه فاطمی -( الا ای که امید کائناتی )
1382
مطالب مرتبط
ارسال دیدگاه