تا که سائل می رسد بر در خجالت می کشد
چون که دیگر نیست آب آور خجالت می کشد
تا که او را فاطمه در خانه می نامید علی
زینبش می دید از حیدر خجالت می کشد
مادری کرده برای زینب اما باز هم
تا صدایش می کند مادر خجالت می کشد
کاروان آمد مدینه چون که عباسی ندید
دید پاشیده شده لشگر خجالت می کشد
مادر ساقی دشت کربلا با این مقام
از علی و آل او دیگر خجالت می کشد
مادر ماه است اما کاروان را دیده و
از نبود چند تا اختر خجالت می کشد
اینقدر حرف از دو دست بستۀ زینب نزن
حضرت ام البنبن بدتر خجالت می کشد
صحبت از مشک و علم شد باز هم ام البنین
رو گرفته با دو چشم تر خجالت می کشد
گاه از روی سکینه گاه از زینب ولی
بیشتر از مادر اصغر خجالت می کشد
چار تا اولاد داده حضرت ام الادب
باز از اولاد پیغمبر خجالت می کشد

شاعر : مهدی نظری